این در شرایطی است که هم‌اکنون در نظام آموزشی ایران توجه چندانی به آموزش مبانی و علوم رایانه‌ای جهت تربیت نسلی کاملا آشنا با این مفاهیم جدید نمی‌شود و همچنان به‌ویژه در بسیاری از مدارس شیوه آموزشی طبق روال مرسوم انجام می‌گیرد و دروس مرتبط با رایانه و نحوه استفاده از اینترنت در برنامه درسی دانش‌آموزان جایی ندارد.
البته در برخی از مدارس غیرانتفاعی که با دریافت شهریه‌های کلان به پذیرش دانش‌آموز اقدام می‌کنند ساعاتی نیز به آموزش رایانه و فناوری‌های نوین اختصاص داده شده است. با این حال همچنان در بسیاری از مدارس کشور مسئله آموزش رایانه و استفاده از فناوری رایانه‌ای در اولویت قرار ندارد، این در حالی است که بنا بر پیش‌بینی‌های موجود تا چند سال آینده تمام کارهای اداری و کارهای فرهنگی در بسیاری از ادارات دولتی و مؤسسات و شرکت‌های خصوصی تنها به وسیله رایانه انجام خواهد گرفت و استفاده از کاغذ و خودکار که امروزه در بسیاری از ادارات کاربرد دارد منسوخ خواهد شد.
این به آن معناست که در آینده‌ای نه چندان دور افرادی که آشنایی با رایانه و فناوری‌های نوین نداشته باشند از بازار کار کنار گذاشته خواهند شد. حتی برخی از پیش‌بینی‌های کارشناسان حکایت از آن دارد که در آینده افراد دارای هر مدرک تحصیلی که آشنایی با رایانه و فناوری رایانه‌ای نداشته باشند بی‌سواد تلقی خواهند شد. یونسکو نیز در سال‌های واپسین قرن بیستم اعلام کرده بود که در دهه اول قرن بیست‌ویکم هر کس کار با رایانه را بلد نباشد، بی‌سواد تلقی می‌شود. آن روزها از اینترنت و شبکه‌های مختلف و پیچیده رایانه خبری نبود ولی امروزه بیشتر کارها در جهان از طریق اینترنت صورت می‌پذیرد، هزاران ای‌میل در یک لحظه فرستاده می‌شود و در سریع‌ترین زمان از یک سوی دنیا به آن سوی دنیا می‌رسد.
اما پیشرفت در استفاده از علوم رایانه‌ای با تکمیل فرایند دورکاری در کشورها به اوج خود خواهد رسید و در آینده بسیاری از کارمندان قادر خواهند بود از خانه خود و از طریق رایانه و در فضای مجازی به کار بپردازند. در چنین شرایطی لزوم آموزش پایه‌ای علوم رایانه‌ای بیش از پیش آشکار می‌شود.در واقع نسل بعدی باید با فناوری‌های روز و کار در محیط بدون کاغذ و خودکار یا به‌اصطلاح خارجی آن Paperless آشنا باشند.این درحالی است که هم اکنون تنها، در شهرهای بزرگ ایران آن هم در مناطق بیشتر مرفه‌نشین شهرها استفاده از رایانه رایج است.
در سایر مناطق به میزان بسیار کمتر از رایانه استفاده می‌شود و حتی بسیاری از افراد همچنان با نحوه استفاده و کارکردهای با رایانه و اینترنت یا آشنایی ندارند و یا تنها اسم این تکنولوژی‌ها به گوششان خورده است. در واقع بر پایه آمارها تنها 18میلیون نفر در ایران از رایانه و اینترنت استفاده می‌کنند، این در حالی است که همچنان برنامه جامع و مدونی برای آموزش علوم رایانه‌ای در ایران وجود ندارد.
آینده از آن نسلی است که بتواند از طریق رایانه به کار و تبادل اطلاعات بپردازد یا به بیانی کلی‌تر تنها افرادی در آینده موفق خواهند بود که رایانه و فناوری‌های نوین را مبنای کار و زندگی خود قرار دهند.نسل کنونی زمانی متولد شد که استفاده از رایانه در میان افراد جوامع هنوز رایج نشده و نیازی هم به یادگیری کار با یارانه از همان سنین کودکی نبود، اما وضعیت در واقع برای نسل‌های آینده کاملا با نسل‌های امروزی متفاوت است و نسل‌های جدید زمانی به سنین نوجوانی می‌رسند که رایانه و استفاده از آن به صور مختلف در جوامع فراگیر شده و به تعبیری دیگر رایانه با زندگی عجین شده است.
طی 2دهه اخیر و به‌ویژه با گسترش استفاده از رایانه در دانشگاه‌های کشور رشته مهندسی رایانه تدریس می‌شود اما تا کنون توجه خاصی به آموزش این فناوری در مقاطع تحصیلی پایین‌تر نشده است، البته تاکنون اقداماتی در زمینه تالیف کتب آشنایی با مبانی رایانه انجام گرفته اما هیچ گونه تلاش سراسری و هماهنگی در راستای آموزش رایانه در ایران صورت نپذیرفته و همچنان بخش عمده‌ای از دانش‌آموزان مدارس پس از پایان دوره تحصیلی خود آشنایی چندانی با رایانه ندارند و اگر هم آشنایی دارند به واسطه دوستان خود است. به منظور رفع این نقیصه، ایجاد هماهنگی جهت تالیف کتاب‌های معتبر در زمینه علوم کامپیوتری و فراهم کردن امکانات لازم جهت اختصاص ساعاتی از ساعات درسی دانش‌آموزان مدارس به یادگیری و کار کردن با رایانه از سوی مسئولان امری ضروری است.
